Bersiva pirsa herheyî heye: Çima hûn hewceyê dîkek mezin in, dema ku hûn her gav dilopek ji mezinahiya xweya bijare li ber destê we heye?
Min bala xwe dayê ku keçika porsor a biçûk dema ku nêr ji paş ve tê girêdan destên xwe di pratîkê de bi kar nayîne, qûna xwe dizivirîne û bi devê xwe li dîkê dixe. Heger pitikên wê mezintir bûna, wê hîna wan bişixulanda, lê ya ku heye wekî xwe ye, û wusa jî wê bike!
Çi qîza dilgiran e, mîna Sînderella! Û her çend ew hat ku ji bavê xwe re bixebite ku pêlavên nû pompe bike, lê dîsa jî ne belaş ku daxwaza wan bike. Tiştê ku ez ji perwerdehiya bi vî rengî hez dikim, dema ku keç ji bo qezenckirinê têne perwerde kirin, ne belaş barkirin. Ew ji bo mêrikê xweş e û pisîka wê xweş dike. Û dadiqurtîne, her kes dadiqurtîne, çi fehş û hem jî jinên malê. Dê xweş be ku ew bihêle ku ew testîkên xwe biçikîne.